κατατμήδην

κατατμήδην (Μ)

επίρρ. σε κομμάτια, κομματιαστά, ξεχωριστά.

[ΕΤΥΜΟΛ. < θ. κατα-τμη- τού κατατέμνω «κατακομματιάζω», πρβλ. μέλλ. κατα-τμή-σω + επιρρμ. κατάλ. -δην, (πρβλ. κλή-δην, σύρ-δην)].